Pedagogika studia II stopnia

Absolwent pedagogiki o specjalności resocjalizacja posiada szerokie przygotowanie zarówno ogólnopedagogiczne, jak i w zakresie oddziaływań resocjalizacyjnych. Realizacja w trakcie studiów szerokiego zakresu treści dotyczących problemów resocjalizacji i penitencjarystyki w połączeniu z odbytą praktyką pozwala wyposażyć absolwenta zarówno w wiedzę jak i umiejętności niezbędne do pracy z osobami niedostosowanymi społecznie. Absolwent posiada pogłębioną i uporządkowaną wiedzę o różnych środowiskach wychowawczych, ich specyfice i procesach w nich zachodzących, a także dotyczącą uwarunkowań niedostosowania społecznego. Potrafi zdiagnozować środowisko patogenne i subkulturowe oraz jest wyposażony w wiedzę z zakresu podstawowych metod i technik resocjalizacyjnych oraz tworzenia programów środowiskowych do pracy z osobami niedostosowanymi społecznie. Wiedza z zakresu zagadnień prawnych umożliwia absolwentowi poruszanie się w procedurach policyjnosądowych. Kompetencje zawodowe absolwenta tej specjalności stwarzają możliwość szerokiego spektrum zatrudnienia. Absolwent może podjąć pracę w instytucjach resocjalizacyjnych o charakterze zamkniętym (np. zakładach karnych, poprawczych, schroniskach dla nieletnich), oraz w placówkach resocjalizacyjnych funkcjonujących w środowiskach otwartych (kuratorskich ośrodkach pracy z młodzieżą, świetlicach socjoterapeutycznych i innych). Ponadto absolwenci tej specjalności są preferowani do pracy w Policji oraz innych organach administracji państwowej i samorządowej na stanowiskach związanych z profilaktyką i utrzymaniem porządku publicznego; bez uprawnień nauczycielskich. Absolwent studiów posiada możliwość kontynuowania kształcenia na studiach doktoranckich oraz prawo do ubiegania się o przyjęcie na studia podyplomowe.

Absolwent studiów II stopnia na kierunku pedagogika ze specjalnością logopedia posiada kwalifikacje do pracy w instytucjach wychowawczych; bez uprawnień nauczycielskich. Nabył zakres wiedzy z zakresu pedagogiki, psychologii, filozofii oraz przedmiotów specjalizacyjnych. Absolwent może podjąć pracę w instytucjach leczniczych np. oddziałach neurologii, audiologii i foniatrii, poradniach neurologicznych, foniatrycznych, audiologicznych, ośrodkach rehabilitacyjnych oraz prywatnych gabinetach logopedycznych. Studia są podstawą do zdobycia rzetelnego przygotowania zawodowego, rozwinięcia umiejętności refleksyjnego spojrzenia na własną rolę zawodową oraz pogłębionego rozumienia rzeczywistości edukacyjnej. Absolwent uzyskuje tytuł magistra i jest przygotowany do podjęcia studiów podyplomowych oraz doktoranckich.

Studia na kierunku pedagogika w zakresie specjalności wczesne wspomaganie rozwoju z terapią pedagogiczną rozwijają kompetencje rozpoznawania zaburzeń i dysfunkcji rozwojowych, które mogą być przyczyną trudności w uczeniu się i niepowodzeń szkolnych, planowania procesu wychowawczo-terapeutycznego, diagnozowania indywidualnych możliwości dziecka oraz wskazywania jego możliwości edukacyjnych. Studenci poznają również techniki opracowania i realizowania z dzieckiem (zagrożonym nieprawidłowym rozwojem) i jego rodziną, indywidualnego programu kompleksowej profilaktyki i wczesnej pomocy, koordynowania działań specjalistów prowadzących zajęcia z dzieckiem oraz oceniania postępów dziecka. Absolwenci nabędą także umiejętności i kompetencje z zakresu metodyki kształcenia integracyjnego na etapie przedszkolnym i wczesnoszkolnym oraz wczesnego wspomagania i usprawniania procesu nauczania i wychowania dziecka. Studia przygotowują do prowadzenia zajęć psychoedukacyjnych, poradnictwa oraz konsultacji dla uczniów, rodziców i nauczycieli, warsztatów dla rodziców i nauczycieli z zakresu terapii pedagogicznej, a także do zajęć w obszarze wczesnego wspomagania rozwoju, wczesnego wykrywania zaburzeń rozwojowych oraz wspomagania rozwoju dziecka zagrożonego niepełnosprawnością i dziecka z trudnościami rozwojowymi w przedszkolu i szkole i do pracy w zakresie wczesnego wspomagania rozwoju (m.in. do prowadzenia zajęć korekcyjno-kompensacyjnych oraz innych o charakterze terapeutycznym z dziećmi ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi); bez uprawnień nauczycielskich. Absolwent uzyska kwalifikacje do pracy terapeutycznej w zakresie wspierania rozwoju dzieci i młodzieży w instytucjach edukacyjnych. Absolwenci  mają możliwość podjęcia zatrudnienia w różnego typu placówkach edukacyjno-rehabilitacyjnych udzielających wsparcia dzieciom i młodzieży, takich jak np. przedszkola, szkoły, placówki opiekuńczo-wychowawcze, poradnie psychologiczno-pedagogiczne, ośrodki rehabilitacji dziennej i inne placówki ogólnodostępne, integracyjne i specjalne.

Koncepcja kształcenia na kierunku pedagogika (studia I stopnia i studia II stopnia), poprzez odpowiednią konstrukcję i merytoryczną zawartość programu studiów, różne formy współpracy z instytucjami oświaty, wychowania, pomocy społecznej i resocjalizacji, pozwala kształtować podstawowe wartości i cele sformułowane w Misji Uczelni Społeczno-Medycznej w Warszawie, a zwłaszcza wartości wspólnotowe, postawy otwartości i tolerancji, pogłębianie wiedzy i kształtowanie umiejętności służących innowacyjności i rozwojowi.

Studia na kierunku pedagogika (I i II stopnia) w szczególny sposób odpowiadają też założeniom strategii uczelni. Ich koncepcja umożliwia bowiem łączenie gruntownego opanowania wiedzy z zakresu nauk społecznych oraz umiejętności adaptacji do zmieniających się wymogów rynku pracy. Treści programowe poszczególnych przedmiotów zapewniają z jednej strony – wiązanie wiedzy pedagogicznej z wiedzą z zakresu innych dyscyplin nauk z obszaru nauk społecznych, z drugiej zaś – pozwalają zdobyć bardziej szczegółową wiedzę specjalistyczną i praktyczną. To pierwsze odpowiada na wymóg kształcenia interdyscyplinarnego, odpowiadającego na potrzeby zmieniających się niezwykle szybko warunków gospodarczych, politycznych i kulturowych; drugie zaś jest próbą odpowiedzi na bieżące potrzeby rynku pracy. Z uwagi na znaczenie kooperacji i kapitału społecznego, przywiązuje się dużą rolę do kształtowania postaw otwartości i takich kompetencji społecznych, które służą rozwiązywaniu konfliktów i godzeniu zasady konkurencyjności ze współpracą na różnych szczeblach struktur oświatowych. Program kształcenia został skonstruowany tak, aby kształtować wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne pozwalające podejmować pracę w profesjach, które nie muszą być bezpośrednio związane ze strukturami edukacyjnymi. Proponowana koncepcja kształcenia zapewnia zdobycie wiedzy i umiejętności niezbędnych w praktycznej realizacji pracy pedagoga, w tym również pełnienia ról kierowniczych w placówkach oświatowych oraz działalności prospołecznej. Interdyscyplinarny charakter studiów na kierunku pedagogika wyposaża absolwenta w wiedzę, umiejętności i kompetencje społeczne sprzyjające odnajdywaniu się na współczesnym rynku pracy, w obszarach, które nie muszą być bezpośrednio związane z kształceniem, wychowaniem i opieką. Zasadnicze cele, wymagania wstępne, efektów uczenia się, programy studiów, metody weryfikacji efektów uczenia się w sposób kompleksowy odzwierciedlają spójną koncepcję kształcenia na kierunku pedagogika, które to wypracowano przy współudziale zainteresowanych interesariuszy wewnętrznych i zewnętrznych.

Wszystkie elementy koncepcji kształcenia zostały wypracowane w procesie, w którym uczestniczyli członkowie Rady Wydziału Nauk Społecznych i Komisji ds. Jakości Kształcenia. Do dyskusji nad propozycjami zapraszani byli także pracownicy dydaktyczni związani z kształceniem na kierunku pedagogika (z dużym doświadczeniem praktycznym) oraz przedstawiciele placówek edukacyjnych, ze

szczególnym uwzględnieniem edukacji elementarnej. W procesie definiowania efektów uczenia się i konstruowania programów studiów służących ich osiąganiu, poza pracownikami naukowo-dydaktycznymi uczestniczyli studenci jako przedstawiciele organów kolegialnych Wydziału Nauk Społecznych (Rady Wydziału) oraz organów kolegialnych uczelni (Komisji ds. Jakości Kształcenia, Senatu). Praktycy w zakresie edukacji elementarnej uczestniczyli w przygotowywaniu programów studiów dla specjalności, proponując nowe, dostosowane do aktualnych oczekiwań i potrzeb treści merytoryczne, formy kształcenia i metody weryfikacji efektów uczenia się.